Amnesty International Nederland kent vele plaatselijke werkgroepen, die worden ondersteund door de centrale organisatie en het landelijke secretariaat in Amsterdam. De werkgroep Amnesty International Rheden/Rozendaal (groep 245) is gestart in 1973. Op dit moment telt de groep 12 enthousiaste actieve leden en enkele "flexwerkers". Het is een kleine, goed georganiseerde werkgroep. Activiteiten zoals scholenwerk, schrijfgroep, winter- en zomermarkten, collecte, 10 december (dag van de mensenrechten) , 4 mei (dodenherdenking) , worden aangestuurd door taakverantwoordelijken.
Daisy Kramer- de Beijer, gastdocent/voorzitter
De kinderen zijn onze toekomst. Niets is fijner dan de kinderen aan het einde van een gastles te horen zeggen dat ze zich nu meer bewust zijn over kinderrechten, mensenrechten, vluchtelingen en andere onderwerpen die Amnesty aan het hart gaan. Uiteindelijk bespreken zij dit hopelijk weer thuis aan de keukentafel….
Marijn Swartjes, gastdocent
Ik ben lid geworden van de Amnesty-werkgroep als gastdocent mensenrechteneducatie, omdat ik het ontzettend belangrijk vind om jongeren te onderwijzen over mensenrechten. Maar 
ook dat jongeren gehoord en gezien worden als ze zelf negatieve ervaringen hebben. Ik wil dat gesprek met hen voeren. En misschien hebben ze zelf ideeën over hoe ze iets willen veranderen. Samenwerking is de sleutel tot succes.
Het is belangrijk dat wij mensen ons ervan bewust zijn dat we met elke actie, woord, oordeel allemaal een effect creëren zoals wanneer je een steen in het water gooit en de cirkels die daarop volgen. Positief of Negatief. Soms zien we zelf het effect niet, soms zijn we ons er niet van bewust en soms treft het effect onszelf.
Agnès Kwant-van Herkhuizen, Write for Rights
"Al heel jong besefte ik dat rechtvaardigheid en vrijheid belangrijke voorwaarden zijn voor een gelukkig leven en een goed functionerende maatschappij. En dat wij wereldburgers zijn. Dat wij onze ogen niet moeten sluiten voor wat er buiten ons gezichtsveld gebeurt. Wij hebben ónze vrijheid te danken aan wildvreemden, aan mensen die wij niet kenden en die ons toch kwamen helpen. Zo denk ik dat wij door middel van het werk van en voor Amnesty verschil kunnen maken. Zorgen dat mensen die geen rechtvaardige behandeling krijgen niet vergeten worden. Zorgen dat er aandacht blijft voor hen. Op vreedzame wijze Lichtpuntjes zijn, hoop geven.
Yvonne Brink, collectecoördinatie
‘Het is beter een kaars te ontsteken dat de duisternis te vervloeken’, is de boodschap van Amnesty. En dat is een inzicht waar ik me voor wil inzetten. Ik denk dat mensenrechten ons bescherming bieden tegen de willekeur en het eigenbelang van de macht die je nog op zoveel plaatsen in de wereld ziet.
Dat Amnesty geen politieke partij is, vind ik belangrijk, want mensenrechten zijn niet gebonden aan nationaliteit, geloof, geslacht of welke scheidslijn meer die je maar kunt bedenken. Alle kleine beetjes tijd die mensen overal in de wereld geven om voor de mensenrechten op te komen, creëren met elkaar meer licht, meer vrijheid en minder duisternis.
Vanaf 2010 ben ik collectant voor Amnesty en sinds 2014 ben ik lid van de werkgroep Velp/Rozendaal. In 2015 coördineerde ik voor het eerst de jaarlijkse collecte in deze gemeenten.
Menno Dubbeldam, schrijfgroep/4 mei
"In de jaren '80 werd ik geconfronteerd met gruwelijke beelden en verhalen over vrouwen in Guatamala. Dit was de aanleiding tot mijn lidmaatschap van Amnesty. Vanuit een innerlijke betrokkenheid wil ik concreet bijdragen aan de verbetering van mensenrechten wereldwijd, omdat ik ten diepste vind dat ieder mens tot zijn/haar recht moet komen.
Gerard Beltman, schrijfgroep/lezingen
“Amnesty is een organisatie die ertoe doet in de wereld als het gaat om opkomen voor recht en gerechtigheid. Middels de schrijfacties van Amnesty kan ik daar een klein steentje aan bijdragen.”
Gerda Eulink, sociale media
"Wat doe je als er een staatsgreep plaatsvindt in een land waar een vriend van je woont? Dat is een vraag die ieder voor zich moet beantwoorden, maar ik besloot actief lid van Amnesty te worden.
Ik ben opgegroeid in een sociaal en politiek actief gezin. Opkomen voor mensen(rechten) was de normaalste zaak van de wereld. Vandaar dat ik op de middelbare school mij direct aansloot toen ik hoorde dat er een schrijfgroep was van Amnesty. Daarna ging ik over op de makkelijke weg, digitale handtekeningen en spoedacties. Tot ik dus een whatsapp kreeg van een vriend: “geloof niet wat ze zeggen”…. “Je kunt niets doen” of “ver van je bedshow”, kreeg ik te horen. Maar ik wist beter. Met z’n allen maken we wel degelijk een verschil!"
Wianne Partakusuma, schrijfgroep/penningmeester
"Omdat vrijheid en bescherming niet overal vanzelfsprekend zijn.
Dick de Vries, lezingen/scholenwerk engelstaling HBO
Ik ben al 50 jaar begunstiger van Amnesty International en werd vanaf het eerste moment gegrepen door de beweging, die door de Londense advocaat Peter Benenson op gang werd gezet. Van hem kwam het idee om met het schrijven van protestbrieven mensen, die omwille van hun politieke of religieuze overtuiging opgesloten werden, te ondersteunen. Mijn tante Saska werd in het voorjaar van 1944 gearresteerd door de Duitsers, omdat ze een joodse stadsgenote in Doesburg had geholpen. Ze werd geïnterneerd in Vught en later in het jaar afgevoerd naar concentratie kamp Ravensbrück. Haar is groot onrecht aan gedaan. Mijn vrouw Dora en ik hebben vier jaar in China gewerkt en ondervonden wat het betekent te moeten leven onder een dictatoriaal bewind. Er heerste een leugen- en angstcultuur. Mensen werden monddood gemaakt. Als ze protesteerden werden ze gevangen gezet. Dan besef je hoe bevoorrecht je bent om in vrijheid te mogen leven.
Joyce van Eldik- Schieving, ondersteunend lid.
Het werk van Amnesty vind ik heel belangrijk omdat ze opkomen voor mensen die puur om hun mening gevangen genomen worden of gedood. Het onderzoek naar deze misstanden en het opkomen voor de mensen kost veel geld, daarom is lid zijn belangrijk. Via een buurvrouw kwam ik in aanraking met de werkgroep. Voor de werkgroep doe ik ondersteunende werkzaamheden, lokale acties, schrijven en collecteren.
Henny Penning, schrijfgroep en markten
Dat ik met pensioen ging, wilde ik mijn tijd goed besteden. Ik was al jaren lid van Amnesty en vond dit een goed doel om actief voor te worden. Ik heb me aangesloten bij de mensen die de marktkraam bemanden. Mijn hobby, kaarten maken, kwam daarbij goed van pas. Deze verkochten we ook. Daarna zijn de petities in de kerk van Rozendaal erbij gekomen. Elke maand sta ik daar nog.